ต่อไป »

[AVATAR]

สวัสดีปีใหม่ไทยครับเหล่ากัลยาณมิตรทุกๆท่าน 

[AVATAR]

ช่วงนี้งานเข้า เพิ่งเสร็จงานใหญ่มาครับ
ร่างกายเลยอ่อนล้ามาก สมองและร่างกายมันเลยเป็นของมันแบบบื้อๆ ก็รู้ว่ามันบื้อจริงๆเลยอยู่เฉยๆก่อนดีกว่า
ฝรั่งมันเรียก Human Error type "FATIGUE" ครับ

ใจไม่เป็นไรครับ ยังสงบอยู่ แต่กำลังอ่อน ต้องทำความสงบเข้ามาคือปล่อยวางกับสิ่งกระทบหรือสิ่งเร้าลงไปบ้าง ถ้าสิ่งนั้นไร้สาระหรือไม่จำเป็นนัก 

[golfreeze]

ผมเคยทำงานหนักๆ พักวันละ 4-5 ชม เหมือนกันครับพี่ต่าย รู้สึกเหมือนกันว่าช่วงนั้น ร่างกายอ่อนเพลีย แต่ก็อาศัย สมถะ ช่วงเหมือนกันครับ

จะได้มีกำลังไปเครียงานตรงนั้น

ยังไงก็พักผ่อนให้เพียงพอ ด้วยนะครับพี่ต่าย ร่างกายจะได้กลับมามีแรง เพื่อเดินทางต่อไป สู้ๆ ครับผม

[AVATAR]

ขอบคุณมากครับน้องกอล์ฟ

จะเรียกอย่างนี้ได้หรือเปล่านะ ระบาย

ปะทะกันมากจนล้าเลย ก็กระเพื่อมบ้าง แล้วตามดูติดตลอดไม่ให้หลุด แต่อาจจะมีหลุดบ้างนิดๆหน่อยก็ไม่ต้องวิตกมากนัก

วิธีที่ดีที่สุดคือพูดแต่น้อย ให้เข้าใจตรงกัน งานจะได้ลุล่วงแบบราบรื่น พูดแต่สิ่งที่มีประโยชน์ ไม่หักหาญน้ำใจกัน เพราะต้องอาศัยเค้าช่วยทุกหน่วย หลีกเลี่ยงการพูดเสียดสี หรือเรื่องของบุคคลโดยเฉพาะเจาะจงและไม่พูดจาไร้สาระ ถ้าพูดไปแล้วไม่เข้าใจกันก็ต้องหยุดไปเลย พูดก่อนทำพูดครั้งเดียวต้องเก็ต ไม่ต้องให้มาย้ำพูดย้ำทำหลายๆรอบ แล้วยังไม่ทำ ซึ่งแสดงถึงศักยภาพและประสิทธิภาพของคนที่แตกต่างกันไป

ทำงานใหญ่ๆคำที่พึงพูดให้มากคือ คำว่า ขอโทษครับ ( ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ อย่างนี้ครับ....) ขอบคุณครับ (ถ้าเค้าทำให้เรา)และ เยี่ยมเลย (ถ้าเค้าทำถูกและทำได้ดี) ผมนำมาใช้เสมอ

เป็นเรื่องที่ดีอย่างยิ่งคือเมื่อนายมอบหมายงานแล้ว ไม่มาจู้จี้ ถามนู่นถามนี่อีก เพราะในทีมผมจะเป็นคนส่งงานให้นายผมทราบและทุกหน่วยงานรับทราบทางอีเมล์ เฉพาะเรื่องการจัดการกับงานของตัวเองก็แย่แล้ว มันคงไม่ใช่หน้าที่ผมต้องเที่ยวชี้แจงตอบคำถามแบบเดิมๆทั้งวันหลายๆหน่วย งั้นก็เป็นอันไม่ต้องทำอะไรแล้วครับ ไหนจะต้องประสานงานกับหน่วยอื่นๆอีก แล้วยังมีหน่วยที่ไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเองอีก เรื่องมันจึงสาหัสเหมือนกันครับ เมื่อมาทำงานร่วมกัน ปัญหามันมีทุกมิติแหละครับ หลายๆวันเข้าพลังเราก็ลดลงไปเรื่อยๆ
จนวันหลังๆผมยอมรับเลยว่าผมเริ่มบื้อ จนเกือบเหมือนเป็นหุ่นยนต์ตัวนึงแล้วเหมือนกัน

ระหว่างพักผมจึงไม่อยากพูดคุยกับใครมากนัก อยู่กับตัวเองดูจิตดูใจของตัวเองไป ไม่สนใจจริตหรือกริยาของคนอื่นๆที่อยู่แวดล้อมรอบๆ

จ

[AVATAR]

จบงานลงไปอย่างสวยสดงดงาม

ทุกหน่วยงานแฮ็ปปี้ นายก็แฮ็ปปี้ บริษัทก็แฮ็ปปี้ น้องที่ทำงานด้วยก็แฮ็ปปี้

เมื่อผมทำงานใหญ่เสร็จลง ผมมักจะได้ยินคำพูดแบบนี้เสมอ

หวังว่าผมคงได้ร่วมงานกับคุณอีกนะครับ

เจอกันอีกนะคราวหน้า ผมขอเลย

ผมอยากทำงานกับพี่

ผมพร้อมจะลุยไปกับพี่ครับ

ฯ

พอแล้วครับเดี๋ยวมันจะเว่อร์จนเลี่ยน

จบภาระกิจแล้วก็ขอโทษขอโพยกันไปบางครั้งเราก็มีลูกหนักลูกเบาบ้าง ไม่ใช่นิ่มตลอด

งานจบแบบราบรื่น ผู้บริหารพอใจเป็นอันมาก แต่เค้าไม่ทราบหรอกว่าเบื้องหลังความสำเร็จนั้น มันหนักหนาอยู่เหมือนกัน

นั่นซิใครจะไปรู้ นอกจากตัวเอง

 

[golfreeze]

ดีใจด้วยนะครับพี่ต่าย งานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ผมว่าของอย่างนี้ มันมาการสั่งสมจากประสบการณ์นะ บวกกับ มีสติ ใจเย็น แล้วก็ค่อยแก้ปัญหากันไป คลี่คลายกันไปทีละจุดๆ จนไปถึงปลายทางแห่งความสำเร็จ

ความสำเร็จย่อมแลกมาด้วยหยาดเหงื่อ และ แรงกาย เสมอ ก่อนจะรวยก็ต้อง รู้จักลงทุนให้ดีก่อนเสมอ เน๊อะครับ

อย่างไรก็ขอให้เจริญทั้งทางโลก และทางธรรม นะครับพี่ต่าย ฮ่าๆๆๆๆ

[AVATAR]

ครับ มันก็เปรียบกันได้นะพี่ว่า

เหมือนเราปฏิบัติทางธรรม เราก็มีเป้าหมาย จุดมุ่งหมายอยู่

แล้วเราก็พยายามเดินทางปฏิบัติด้วยความเพียรไปอย่างไม่ย่อท้อ ซักวันเราคงบรรลุเป้าหมายอันสุดยอดของเราที่เราปรารถนาไว้ 

[golfreeze]

ใช่ครับๆ แรกๆ อาศัยศรัธรานำ ก่อนเน๊อะ ขยันปฏิบัติไปต่อเนื่อง มันต้องใกล้เข้าไปแน่นอน ฮ่าๆๆ

สาธุครับพี่ต่าย สู้ๆๆ

[AVATAR]

คร้าบขอบคุณน้องกอล์ฟครับที่ให้กำลังใจครับ

[AVATAR]

เมื่ออาทิตย์ก่อนเผอิญได้ฟังธรรมของหลวงตามหาบัวที่ท่านเทศน์สอนพระที่วัดอโศการาม

ตอนที่ท่านอายุ ๙๐ กว่าๆแล้ว ท่านก็บอกว่าท่านเหนื่อย ธาตุขันธ์เล่นงานท่านจนแย่ รูปนามก็แย่ สัญญาก็แย่

ท่านบอกจริงๆแล้วท่านควรจะต้องอยู่ของท่านคนเดียวไม่วุ่นวายกับใครจะดีที่สุด แต่ท่านก็พยายามลากสังขารมาโปรด ด้วยความเมตตา

มันเลยทำให้เรานึกถึงเมื่อเราโดนธาตุขันธ์ที่มันรุมเร้าเราจนแย่เหมือนกัน เหมือนที่บอกว่า จังหวะนั้นไม่อยากยุ่งกับใคร

อยากที่จะอยู่เฉยๆนิ่งๆ แต่ตามดูสภาวะของตัวเองไปให้ทันแค่นั้นก็พอ เพราะถ้าจะให้เราแจกแจงพิจารณามากไปกว่านี้ ธาตุขันธ์เองมันก็รับของมันแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว ถ้าให้เราส่งอายตนะหรือสฬารยตนะเราออกไปสู่ สิ่งที่ไม่ใช่กายและใจเราอีกเราก็จะยิ่งล้ามาก เพราะถ้าเราส่งออกไปแล้วเราเป็นห่วงหรือเห็นบางอย่างที่เราพอจะแก้ไขจัดแจงให้ได้ เราจะต้องใช้พลังงาน(ทางปัญญา)อีกอย่างสูงเพื่อจัดแจง

จังหวะแบบนั้นเราจึงควรจัดการตนเองเสียก่อน ก่อนที่จะไปจัดการกับสิ่งภายนอก

แล้วก็ไปคิดเข้าทำนองเหมือนที่พี่ The suffering ที่ว่าเราก็เอาตัวเองให้รอดก่อนที่จะไปช่วยคนอื่น

ธรรม จึงดูแล้วมันก็มาลงที่เดียวกันได้ แม้ว่าจะต่างกันด้วยเวลา สถานที่ หรือจำพวก

ธรรมมันก็จะลงออกมาเหมือนกันหมด เราบังคับธาตุขันธ์ไม่ได้ เพียงรู้ได้ว่ามันเป็นอย่างไรแล้วปล่อยให้มันเป็นไปเท่านั้นเอง
 

[golfreeze]

อนุโมทนาด้วยครับพี่ต่าย ผมว่าช่วงที่ธาตุขันต์ เขาโดนโรคทางกาย เล่นงานนี่ บางครั้งก็ทำให้ใจมันเหนื่อยหน่ายเหมือนกันเน๊อะ

จังหวะนี้ ถ้าขยันดูก็น่าจะได้ความรู้เพิ่มเติม ว่าธาตุขันธ์ก็เป็นไปตามแต่เหตุ แล้วดับไป ค่อยๆเขยิบออกจากการยึดถือกายยึดถือใจ ไป ไม่มากก็น้อย

ยังไงก็สู้ๆ นะครับ เรียนรู้ทุกข์เพื่อจะออกจากทุกข์ และขอให้ก้าวหน้าเจริญๆ ไปสู่ความหลุดพ้น สู่สันติภาพอันเป็นนิรันดร์ นะครับ สาธุ

[AVATAR]

การไม่เป็นโรคเป็นลาภอันประเสริฐ

การที่ร่างกายโดนโรคร้ายเล่นงาน มันมีเหตุให้เกิด แต่โรคบางโรคกว่ามันจะดับมันก็นานนะ

หรือกว่ามันจะดับ มันก็พาธาตุขันธ์เราดับไปด้วยพร้อมกันเลย เรื่องการเป็นโรคนี้มอง ตามแบบไตรลักษณ์ลำบาก เพราะมันใช้เวลานาน

แถมวางใจไม่เป็นด้วยก็ไม่มีทางมองเห็นได้เลย

แต่ถ้าเกิด ดับเร็วแบบจิต ก็มองไม่ทันอีกเพราะมันเร็วมาก

มันจึงต้องมองตรงกลางให้เป็น ให้ช่ำชอง ให้ชำนาญด้วยปัญญา แล้วพัฒนาออกไปในทั้งสองขั้ว และถ้ามองได้แจ่มแจ้งแทงตลอดได้ทั้งหมด

คงมุ่งเข้าสู่สันติภาพอันเป็นนิรันดร์ได้. . .

[golfreeze]

ณ ตอนนี้เลยต้องอยู่กับทุกข์กันไปก่อน อ่าเน๊อะ อย่างไรทุกข์พอทนได้ใช่มะครับพี่ต่าย ฮ่าๆๆ

[AVATAR]

ใช่อยู่กับมันไปนี่แหละ ให้มันสอนเรารู้จักมันเรื่อยๆ จนกว่ามันจะหมดมุข เพราะเรารู้มันหมดแล้ว 

[AVATAR]

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช แสดงะรรมที่ศูนย์ปฏิบัติการ การบินไทย ชั้น ๒ ห้องสุพรรณหงส์

วันที่ ๗ มิถุนายน ๒๕๕๔ เวลา ๑๓๐๐-๑๔๓๐ น.

เหลืออีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว...