พิมพ์หน้านี้ - สงสัยว่าเป็นอะไรครับ

เมื่อก่อนผมสวดมนต์ ทำสมาธิแทบทุกวัน อาการจะเป็นดังนี้ครับ ถ้าใจสงบ ไม่ว่าจะนั่ง ยืน หลับตาหรือลืมตา จะมีอาการคล้ายกับว่าตัวเราหดเล็กลงเรื่อยๆ จนเล็กลงมาก แต่ถ้าถามว่าจิตเป็นสมาธิหรือยังมั่นใจครับว่ายังไม่เป็น โดยเริ่มรู้ตัวว่ามีอาการนี้ตั้งแต่มัธยม-ปวส.ครับ ถ้าตอนนี้นั่งสมาธิ อาการที่เป็นบ่อยคือ 1.ตัวโคลงเคลงไปมา 2.ตัวหดเล็กลง 3.เหมือนว่าตัวเราเบามากจนลอยขึ้นไปเรื่อยๆหรือไม่ก็ล่วงลงไปเรื่อย
4. ตอนที่ทำสมาธิถ้าเอาหัวแม่มือชนกันจะรู้สึกว่าความรู้สึกปจับที่ปลายหัวแม่มือแล้วมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ลามมาที่มือ ลามไปที่แขน จนรู้สึกว่าแขนของเราใหญ่ว่าตัวเรามากๆแต่ไม่หนักนะคครับ 5.อันนี้ขอสุดท้ายถามเพื่อประดับความรู้ช่วงที่จิตใจผมสงบนะครับ ตอนที่ผมเดินก็จะสวดมนต์ไปด้วยเพื่อไปขึ้นรถเมล์ ใจนึงมันคดว่าจะมัวสวดมนต์ทำไมรีบเดินเข้าเถอะเดี๋ยวไม่ทันรถ เท่านั้นแหละครับมีเสียงดังมาในโสตประสาทบอกว่าไม่ต้องรีบหรอกเดินไปสวดไปเดี๋ยวสวดเสร็จรถก็มาพอดีนั่นแหละ และมีอีกหลายเหตุการณ์ครับที่มีเสียงเตือนมาในโสตประสาท ส่วนมากจะมาเตือนเวลาที่จะเจออันตราย(ถ้าผมไม่เชื่อเสียงนั้นผมต้องตาบอดทั้ง2ข้างไปเรียบร้อยแล้วครับ และจะมาบอกเวลาที่มีปัญหาด้วยครับเป็นเสียงพูดที่ไม่มีเสียงแต่ได้ยินชัดเลยครับ
ที่เล่ามาเพื่ออยากทราบว่า
1. อาการที่เกิดขึ้นเป็นอุปสรรคในการทำสมาธิหรือไม่ต้องแก้ไขอย่างไร
2. เสียงที่ได้ยินเกิดจากอะไรครับ ขอบคุณครับ