KAMMATAN.COM BOARD พุทธกรรมฐาน สติปัฏฐาน4 ภาวนา ศีล สมาธิ ปัญญา แจกCDธรรมะ พาเที่ยววัด กรุณา Login เพื่อมองเห็นกระทู้ เพิ่มขึ้น ครับ

(http://kammatan.com/gallary/images/20141123090909_luangpor_prasit.jpg)

มีสติรู้ตัว พูดจาให้น้อยลง
พูดเท่าที่จำเป็นจะต้องพูด ด้วยความมีสติรู้ตัวอยู่
การพูดมาก มีโอกาสพูดผิดได้มาก
ไม่เกิดประโยชน์ แล้วยังเป็นโทษอีกด้วย
เป็นผู้ฟัง แล้วตามคิด
เลือกจำสิ่งดี ๆ มาใช้ จะได้ประโยชน์กว่า
คนพูดมาก มักขาดสติง่าย
เป็นผู้ฟังที่โทษน้อย หรือไม่มีเลย
แต่เป็นผู้ได้รู้มากกว่าผู้พูด

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

ถ้าเราเน้นแต่วัตถุสิ่งของนอกกาย
มันก็จะเหมือนทองห่อผ้าขี้ริ้ว
กฐินผ้าป่ากี่สิบกี่ร้อยกอง
มันก็ไม่ได้บุญเท่าจิตเราสงบรวมเป็นสมาธิ
ทำบุญให้ทานไม่รู้กี่ครั้ง กฐินผ้าป่ากี่สิบกี่ร้อยกอง
มันก็ไม่ได้บุญเท่าจิตเราสงบรวมเป็นสมาธิ
เพราะว่าอันนั้นมันไปถึงบ่อบุญแท้ เราถึงอาศัยวัตถุทาน อาศัยข้าวอาหารปัจจัย
แต่มันก็เป็นวัตถุที่มีอายุสั้น ถ้าเราทำจิตของเราให้สงบได้
ท่านบอก "ปฎิบัติบูชามีค่ากว่าวัตถุ เทียบกันไม่ได้"
เราต้องเข้าใจของเราอย่างนี้

หลวงปู่ประสิทธิ์ ปุญญมากโร
วัดป่าหมู่ใหม่ จังหวังเชียงใหม่

มีสติรู้ตัว ถอนความยึดถือในตัวตนเสีย มีอะไรบ้างหรือ ที่เราบังคับได้บ้าง
ร่างกายนี้ ตั้งแต่เกิดมา มีแต่ความเปลี่ยนแปลง อย่างไม่หยุดนิ่ง ไม่หยุดยั้ง
แล้วก็ต้องตายไป ทำพิธีต่ออายุ สืบชะตาอย่างไร ก็ต้องตายทุกคน แล้วจะยึดถือว่า เป็นตัวเรา-ของเรา ได้อย่างไร
ตายแล้ว ไม่เผาไฟ ก็ฝังดินเท่านั้นเอง
มันเป็นเพียงธรรมชาติที่เกิดขึ้น แล้วก็ดับไป เราเพียงยืมใช้ ได้อาศัย ศึกษา
รักษาไว้ เป็นพาหนะ ให้ทำความดี
เพื่อข้ามวัฎสงสารเท่านั้น..

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

ปัญญา คือแสงสว่างที่เกิดที่มี แต่ละคนที่ได้สร้างมา ที่ได้ทำมา ให้เป็นเครื่องใช้สำหรับจิตที่ติดมา
ทุกคนก็ต้องมีความดีมีความรู้ความสว่าง ความดีต่าง ๆ ที่เราทำกุศล มันก็เป็นแสงสว่าง
มันแทนแสงภายนอก เพื่อเราจะเอาไปใช้สำหรับรักษาจิต คอยดูจิตของเรา

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

วันเวลาหมุนเวียน คนเราที่เป็นผู้มามีชีวิตอยู่ในโลกก็มาสร้างกรรม มาทำคุณความดีให้ตัวเองก็มี
มาทำบาปให้ตัวเองก็มี แต่คนที่ไม่รู้เรื่องบาปเรื่องบุญชัดเจน ก็ยังหลงทำบาปอยู่ สุดท้าย บ่ ได้ยิน บ่?
คือหูมันมีหลายหู หูไม่เท่ากัน หูหนาหูบาง หูหนุ่มหูแก่ แต่ให้เรากำหนดเอาจิตเป็นหลัก
เพราะว่าหูกับจิตมันเป็นอวัยวะอันเดียวกัน มันรับรู้แล้วก็บันทึกเข้าสู่ใจ

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

ธรรม คือ รูปร่างกายเป็นตัวหลัก เป็นผู้ที่ทำให้เกิดขึ้น เป็นสมบัติมรดกเฉพาะจิตเฉพาะคน
ท่านจึงว่ามันเป็น มรดกอันล้ำค่า คนไหนเอาไปปฎิบัติใช้ถูกทาง หรือทำให้ได้เต็มที่
ก็ได้บารมีเต็มเปี่ยม ถ้าคนไหนใช้ไม่เป็นไม่เข้าใจ ก็เป็นคนโง่ก็ไม่ได้อะไร
คือ ทุกสิ่งที่ได้ก็คือ ความโง่ คือไม่รู้ธรรม ก็ไม่รู้ร่างกายของตัวเอง
หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

สิ่งที่มันหลงอยู่คือมันไม่รู้ แต่ถ้ามันรู้แล้วมันก็ไม่หลงแล้ว
หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร

ส่วนเราปฎิบัติมากน้อยเพียงไร ปฎิเวธก็เกิดขึ้นตามนั้น
เราทำมากมันก็รู้มาก ทำน้อยมันก็รู้น้อย
สิ่งที่รู้ก็คือหลักคำสอนทั้งหมดที่นี้
แต่มันรู้ในตัวในใจของเรา มันไม่ได้เป็นของภายนอก
หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร