|
หัวข้อ: 21 ธันวาคม 2555 ไม่ใช่วันโลกแตก แต่เป็นวันพระ ให้เข้าวัด ทำบุญ สวดมนต์ และภาวนา เริ่มหัวข้อโดย: golfreeze ที่ ธันวาคม 20, 2012, 01:09:36 PM (http://www.kammatan.com/gallary/images/20090819114037_img_5209.jpg)
เรามักเมาท์กัน เรื่องความน่ากลัวตอนโลกแตก และหลังไม่มีโลกอยู่ : แต่ไม่เมาท์กัน เรื่องมหันตภัยแห่งบาปกรรม ทึี่ร่วมกันพอกพูนเพิ่มขึ้นทุกวัน • คนส่วนใหญ่ใช้เวลาในชีวิต ครุ่นคิดถึงเรื่องน่าเจ็บใจ มากกว่าเรื่องน่าสบายใจ : แค่นี้ก็เพียงพอจะเป็นเหตุ ให้ตายอย่างไม่สบายใจแล้ว .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. • ในความเป็นพุทธ คุณจะรู้ว่าตัวเองเริ่มแน่พอ เมื่อสูญคนรักโดยไม่เสียน้ำตา และไม่มีความถือสาแม้ต้องคุยยาวกับศัตรู • ใช้ชีวิตแบบชาวพุทธที่มีความเบิกบาน คือวางแผนจะอยู่อย่างเจริญรุ่งเรืองไปอีกหลายสิบปี แต่ก็เตรียมตายอย่างสบายใจในวันนี้ .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. • โลกนี้แบ่งออกเป็นเขตพื้นที่ปลอดภัย กับเขตพื้นที่สุ่มเสี่ยง และเป็นอย่างนี้มาทุกยุคทุกสมัย ไม่มีสมัยใดที่โลกปูตลอดด้วยพื้นที่ปลอดภัยหรือสุ่มเสี่ยงอย่างเดียว ต้องมีกระจายเขตดีเขตร้ายไว้ให้บริการส่ำสัตว์ ผู้มีบุญมีบาปอย่างทั่วหน้าอยู่เสมอ ฉะนั้น ขอให้ลืมเรื่องภัยล้างโลกแบบกวาดทีเดียวหายเรียบไปได้ วันหนึ่งโลกอาจถึงกาลแตกดับจริง แต่ป่านนั้นต้องไม่มีสัตว์บุญมาก อย่างมนุษย์หลงเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว • โลกยังไม่แตกวันนี้ แต่ก็อย่าประมาทเลยครับ เพราะเราอาจยืน เดิน นั่ง นอนอยู่ในเขตประหาร และเราก็ไม่อาจทราบเสียด้วยว่า ถึงเวลาของเราหรือยัง .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. • ขอให้คำนึงถึงการเตรียมเสบียง ไว้เพื่อความไม่ประมาทแหละดีที่สุด : เราจะได้ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องถามหาคำทำนายว่า ที่กำลังหายใจได้ กำลังรู้สึกและนึกคิดได้เหมือนอย่างนี้ วาระสุดท้ายจะต้องตายเดี่ยวหรือตายหมู่ ตายดีหรือตายทรมาน ตายในขณะที่จิตเป็นกุศลหรืออกุศล : เพราะธรรมดาผู้สั่งสมบุญ ตุนเสบียงไว้มากๆ ย่อมอุ่นใจอยู่เสมอว่ากรรมขาวทั้งปวง จะตามไปช่วยอุดหนุนค้ำจุน มิให้หลงตายตกร่วงลงต่ำอย่างแน่นอน ดั ง ต ฤ ณ ► http://www.facebook.com/dungtrin _____________________ TUNYAR : Admin fanpage ► http://www.facebook.com/DungtrinFanClub วันที่ชีวิต "ไม่ขาดทุน" คือ วันที่ได้ทำบุญ และให้อภัย วันที่ชีวิต "ได้กำไร" คือ วันที่เราตั้งใจ ทำความดี |